Wedstrijdverslag U20 – The Jugglers vs Olstars
Neuzenknaller en Teamspirit: Overwinning en Avonturen tegen The Jugglers
Bijgekomen van de carnvalswedstrijd tegen BCE’78 was het nu tijd voor een wedstrijd in Enschede. Wij kenden The Jugglers nog van vorige seizoenen dus we wisten een beetje wat we konden verwachten. Rond het middaguur reden we met veel zin naar Enschede, want het heeft bijna een maand geduurd dat we weer mochten spelen.
Eenmaal aan het warmlopen bleek dat het Jugglers team een aardige teamwissel had doorgevoerd. We kenden amper de spelers wat zorgde voor een beetje onrust. Gelukkig hadden we een goed gevulde staf die ons de gehele wedstrijd konden gaan coachen en aanmoedigen.
De wedstrijd begon goed, door lay-ups van Brandon en Sven gevolgd met een driepunter van Wout liepen wij snel uit naar een 2-9 voorsprong. Wij mochten het tempo bepalen en dat ging ons prima af. We konden goed de verschillende aanvallen lopen en af en toe werd er een snelle fast break uitgegooid. Door mede deze fastbreaks konden wij onze voorsprong vergroten naar 4-20. The Jugglers wisten nog een beetje terug te komen naar 10-20, maar doordat iedereen in ons team aan het scoren was konden wij het eerste kwart afsluiten met een 18-34 voorsprong.
In het tweede kwart ging het wat rustiger aan, wij wisten allemaal dat dit eigenlijk al een gewonnen wedstrijd was. Wij liepen dit kwart dan ook verder uit naar 22-45.
In het derde kwart wisten The Jugglers ook maar vier keer te scoren. Onze verdediging stond goed waardoor er voor ons geen verassingen ontstonden. Wout schoot er nog twee drie punters in waardoor Q3 werd afgefloten met een 30-68 voorsprong.
Helaas ging het in het vierde kwart mis… Nee, we gaven onze voorsprong niet uit handen, alleen onze revaliderende speler Daan (nu actief als coach) raakte gewond. Hier kom ik later op terug. Eerst even naar de aanslag op Wout die plaats vond in de laatste 30 seconden van de wedstrijd. Wout kreeg namelijk tijdens zijn lay-up een flinke poffert op zijn neus, wat meteen begon de bloeden. De aanrichter kreeg slechts een p1, maar Wout waren we kwijt. Gelukkig kon er gefacetimed worden met onze eigen verenigingszuster Sandra, die oordeelde dat de neus niet gebroken was. Terugkomend op eigenlijk het dieptepunt van de dag. Dat desondanks Daan niet meespeelde toch eindige op de huisartsenpost van het Deventer Ziekenhuis, dit beloofd wat voor de volgende wedstrijden…
De wedstrijd werd uiteindelijk gewonnen met 45 – 86.
MVP: Wout Ensink & Brandon Rump (30 punten)
Auteur: Sven Linthorst (speler)